Nie ma wątpliwości, że Disney jest szczytem sukcesu w świecie animacji. Od wczesnych filmów, takich jak Królowa Śniegu i Siedmiu Krasnoludków, po nowoczesne klasyki, takie jak Frozen i Moana, firma ma niezrównane dziedzictwo. Jednak to lata 80. i 90. były złotą erą dla animowanych filmów Walta Disneya, z premierami, które przesuwały granice animacyjnych ekspresji i zapadających w pamięć ścieżek dźwiękowych, takich jak Mała Syrenka i Lion King.

Aby jeszcze bardziej rozwijać opowiadanie historii dla dzieci, były animator Disneya Don Bluth postanowił o zmianach, opuszczając firmę pod koniec lat 70., aby stworzyć własną wytwórnię filmową, przewidywalnie nazwaną Don Bluth Productions. Zabierając ze sobą wielu najlepszych animatorów Disneya, Bluth skupił się na tworzeniu filmów animowanych z szerszymi, bardziej wymagającymi tematami oraz bardziej złożonym podejściem do sztuki. Nie zajęło mu długo osiągnięcie sukcesu poza Disneyem, tworząc klasyki takie jak Amerykański Tail i serię Ziemia przed Czasem, z każdym filmem badającym ciemniejsze tematy i postacie.

Różnice twórcze były tak wyraźne, że odejście Blutha stało się jednym z głównych wpływów na ewolucję Disneya. Niewątpliwie najciemniejszą z opowieści defektorów był film Wszystkie Psy Trafiają do Nieba, opowieść o oszuście owczarka niemieckiego, sierocie z wielkimi marzeniami oraz czynach, które decydują o różnicy między niebem a piekłem.

Filmy Blutha Przekształciły Sposób, w Jaki Disney Tworzył Swoje Klasyczne Animacje

Odejście Blutha z Disneya miało miejsce w 1979 roku, kiedy studio odrzuciło jego propozycję adaptacji książki dla dzieci Pani Frisby i Szczury NIMH. Frustrowany ostatnią niezgodą, Bluth odszedł i zrealizował adaptację zatytułowaną Tajemnica NIMH, swój debiut reżyserski w 1982 roku. Uwielbiany przez widzów i krytyków, z uznaniem nawet od ukochanych krytyków filmowych Gene’a Siskela i Roger’a Eberta, sukces filmu doprowadził do współpracy ze Stevenem Spielbergiem, która zdefiniowała karierę Blutha. Współpracując przy filmach Amerykański Tail i Ziemia przed Czasem, dwóch filmach o tematach rodziny, żalu i przynależności związanych z pracą Spielberga nad E.T. Ekstra Terrestrial, wydanym w tym samym roku, ich współpraca nadała pracy Blutha znaczny autorytet.

Dzięki temu reżyser mógł stworzyć Wszystkie Psy Trafiają do Nieba, film który zastąpił metaforę i fantazję wyraźnymi przewinieniami i chaosem. W filmie tytułowy pies Charlie (Burt Reynolds) umiera na początku filmu z rąk rywalizującego przestępcy Carface’a (Vic Tayback), który upija Charliego i potrąca go samochodem. Zdeterminowany – być może dosłownie – do zemsty, Charlie oszukuje anioła w niebie i wraca do świata żywych. Partnerując z plątaniną sierotą o imieniu Anne-Marie (Judith Barsi), która potrafi rozmawiać ze zwierzętami, Charlie wykorzystuje ją do odbudowy swojej pozycji w przestępczym świecie i zemsty na Carface’ie.

Zaraz na początku widać, że to nie jest typowa bajka o mówiących zwierzętach, daleko od słodkiej dramy, która czyni filmy Disneya mdlącymi słodyczami. Początkowo urocza ludzka przyjaciółka Charliego, Anne-Marie, wydaje się być częścią świata Disneya, ale ona jest nie spłaszczoną, lekko sercową przedstawicielką sieroty , jak w Annie, a jej historia jest raczej naznaczona smutkiem i złym traktowaniem.

‘Wszystkie Psy Trafiają do Nieba’ Oferują Więcej Emocjonalnej Niuanse Niż Inne Historie Dla Dzieci

Związek przypominający rodzinny między Charliem a Anne-Marie jest integralny dla fabuły, a to temat, który Bluth lubi badać również w swoich innych filmach. Na przykład w Amerykański Tail są rodzeństwo Mousekewitzów, a w Ziemia przed Czasem są Littlefoot i jego przyjaciele dinozaury. Rzeczywiście, Wszystkie Psy Trafiają do Nieba nie jest typowym animowanym filmem dla dzieci i Bluth nie boi się rzeczywistości tego, że Charlie i Anne-Marie nie są na równym poziomie; jasno pokazuje to, że Charlie tylko “ratuje” Anne-Marie po to, aby wykorzystać ją do osiągnięcia szczytu, dokładnie tak samo jak Carface. Jeśli niebo i piekło nie wzbudzają strachu u dorosłych ani dzieci, to szczera adoracja Anne-Marie dla Charliego oraz jej pragnienie prawdziwej rodziny podnoszą stawkę; badanie dynamiki władzy między dwoma głównymi postaciami jest jednym z najbardziej trwałych elementów filmu.

Tam gdzie animacja zwykle polega na pojedynczych wzruszających momentach pokazujących dorosłym błąd ich postępowania, w tym filmie Anne-Marie dostrzega błędy Charliego i stawia się za siebie. Zawiera umowę z Charliem – pomoże mu w jego hazardowych planach zdobywając cenne informacje od innych zwierząt, jeśli on obieca pomóc jej znaleźć rodziców – brzmi dobrze na papierze, ale Charlie szybko udowadnia, że jest tylko w tej współpracy dla siebie. W idealnym świecie są wróżki chrzestne lub czarujący książęta broniący zagubionych dzieci. W niedoskonałym świecie Anne-Marie znajduje sposób na obronę samej siebie, wytykając Charlie’emu brak lojalności. To rodzaj ponurej fabuły, której niektóre dzieci dorastające w najgorszych okolicznościach mogą potrzebować bardziej niż znajomej opowieści o uratowaniu przez przystojnego bohatera.

Jak tytuł filmu zapowiada, Charlie i Anne-Marie nie dostają tradycyjnego szczęśliwego zakończenia. Nigdy całkowicie nie układa mu się życie, ale poświęca swoje życie aby uratować Anne-Marie, zapewniając sobie miejsce w niebie. Jednakże w tle tak ponurym jak fantastycznym,film daje dorosłym i dzieciom przestrzeń do badania efemerności życia oraz trwałości miłości i żalu, jakkolwiek chaotycznych.